= Acykliczne węglowodory nasycone Właściwości. ALKANY ALKENY ALKINY. Bierność chemiczna; Odporność na czynniki utleniające; Ulegają niektórym reakcjom w warunkach specyficznych, drastycznych; Nie reagują w T pokojowej ze stęż: H2SO4, HNO3, NaOH; Krakowanie (rozpad termiczny) Nitrowanie w fazie gazowej (ok. 450 st)korek, woda bromowa (roztwór bromu), metan (np. z małej butli). Instrukcja. Do pierwszej probówki wlej do 1/3 jej objętości roztwór bromu (wodę bromową). Drugą probówkę napełnij metanem i wlej taką samą ilość wody bromowej. Probówkę zamknij korkiem i dobrze wymieszaj przez wytrząsanie. Obserwuj zachodzące zmiany. Chemia wokół nas – wyjaśnienia reakcji i zjawisk zachodzących w najbliższym otoczeniu Dla dociekliwych – informacje i zadania poszerzające wiedzę Oznaczenia stosowane w podręczniku N doświadczenia chemiczne do wykonania wyłącznie przez nauczyciela doświadczenia wyróżnione kolorem pomarańczowym uwzględnione 2. Węglowodory . Węglowodory to związki węgla z wodorem. Mieszaniną węglowodorów są np. ropa naftowa, nafta, benzyna czy gaz w butlach turystycznych. Węglowodory możemy podzielić na: nasycone, alkany – w których cząsteczkach wszystkie wiązania między atomami węgla są pojedyncze, nienasycone,
Alkeny - klasa 8 - Test. 1) Węglowodory nienasycone to węglowodory, w których cząsteczkach między atomami węgla a) występuje tylko wiązanie podwójne b) występuje tylko wiązanie potrójne c) mogą występować wiązania wielokrotne - podwójne i potrójne d) nie występują wiązania pojedyncze 2) Do węglowodorów nienasyconych
1) Wzór C2H4 odnosi się do: a) metanu b) etanu c) etynu d) acetylenu e) etylenu f) etenu 2) Węglowodór o podanym wzorze strukturalnym to: a) najprostszy alkin b) acetylen c) etyn d) węglowodór nienasycony e) homolog C3H4 f) wszystkie odpowiedzi są dobre 3) Szereg homologiczny alkenów, to: a) CH3-CH2-CH3; CH≡C-CH3; CH2=CH-CH3 b) CH2=CH2; CH3-CH=CH2; CH3-CH=CH-CH3 c) CH≡CH; CH≡C Jeśli wiązanie jest podwójne to takie węglowodory nazywa się alkanami. Nazwy alkenów tworzy się od nazw alkanów zmieniając końcówkę na –en. C 2 H 4 eten C 7 H 14 hepten. C 3 H 6 propen C 8 H 16 okten. C 4 H 8 buten C 9 H 18 nonen. C 5 H 10 penten C 10 H 20 deken. C 6 H 12 heksen. Alkeny również tworzą własny szereg homologiczny. LxUq4.